Η Μάρια, κατάφερε ΜΟΝΟ με το patching να μειώσει την συχνότητα, την ένταση και την διάρκεια των πόνων της χωρίς καμία φαρμακευτική αγωγή. Έπαιζε με τις συχνότητες των επιθεμάτων “άκουγε” & παρατηρούσε τις αλλαγές στο σώμα της και ιδού η ανακάλυψη!

Σήμερα, το patching αποτελεί για την Μαρία τρόπος ζωής, υποστηρίζει χαρακτηριστικά ότι απολαμβάνει ποιότητα ζωής καλύτερα από τους όλους!

Όσον αφορά τα συμπτώματα που είχε στην αρχή με το σήμερα, αποτελούν μία ανάμνηση, ένα μάθημα ζωής, που μοιράζεται μαζί μας!

Μας λέει ότι χρειάστηκε υπομονή, συνέχεια και συνέπεια στο patching, γιατί κι αυτό θέλει τον χρόνο του.  Πρώτα υποχωρούν τα συμπτώματα “μικρότερης σημασίας”, όπως ακριβώς συνέβει με την ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑ, και μετά το σύμπτωμα το καθαυτό στην περίπτωση της, ο πόνος.

Σας μεταφέρω τα λόγια της :

Μαρια Σαρρη:  Πραγματικά προβληματιζόμουν τι να κάνω με την κυτταρίτιδα που είχα αφού έβαζα τα patches στον κόκκυγα (GV 3, GV 4) για πόνους των κάτω άκρων σε ένα 20/μερο διαπίστωσα ότι και η κυτταρίτιδα μου είχε γίνει παρελθόν……… δοκιμάστε (είχα περισσότερη και από την κυρία της εικόνας ) είναι πραγματική έκπληξη. Η εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι ότι πιθανό να έγινε χαλάρωση της περιοχής, γιατί τα patches τα χρησιμοποιούσα σε αυτή την περιοχή για πόνους των κάτω άκρων και αφού άρχισαν οι πόνοι να υποχωρούν διαπίστωσα ότι είχε φύγει και η κυτταρίτιδα.

Η μη λία επιφάνεια του δέρματος και η συγκέντρωση του σε σκληρύνσεις μοιάζει σαν να υπάρχει σπασμός, σύσφιξη στην περιοχή, ένιωθα το πόδι μου βαρύ από επάνω προς τα κάτω –άνοιξε το τσάκρα- ο μεσημβρινός κυκλοφόρησε ενέργεια , ενδυνάμωσε τον κορμό, στήριξε τα πόδια και περπατώ πιο ανάλαφρα, ΑΡΑ, μήπως και η κυτταρίτιδα είναι ένα σύμπτωμα των όλων, που μας συμβαίνουν ;;;;;;;;;;;;;; η τεχνολογία των patcheς χρειάζεται παρατήρηση.